نقد و بررسی فیلم سینمایی ونوم

نقد و بررسی فیلم سینمایی ونوم

فیلم «ونوم» با وجود نقص‌ها و حفره‌های داستانی بسیارش توانست مخاطب خود را راضی کند و به اثری سرگرم‌کننده تبدیل شود.

فیلم «ونوم» (Venom)، جدیدترین اثر ابرقهرمانی کمپانی سونی پیکچرز به کارگردانی روبن فلیشر است که با وجود نقص‌هایی که در فیلمنامه خود داشت، توانست به خوبی این شخصیت شرور دنیای ابرقهرمانی مارول را به تصویر بکشد و به عنوان فیلمی سرگرم‌کننده شناخته شود. تام هاردی در نقش ادی براک، میشل ویلیامز در نقش ان ویینگ، ریز احمد در نقش کارلتون دریک، وودی هارلسون در نقش کارنیج، رید اسکات در نقش دکتر دن لوئیس، سوپ الوکا در نقش دکتر روزی کالینز، اسکات هیز در نقش رولند تریس و جنی اسلیت در نقش دکتر دورا اسکیرث از جمله ستارگانی هستند که در این فیلم ابرقهرمانی حضور داشته و به‌ایفای نقش پرداخته‌اند. محوریت این اثر روی شخصیت ادی براک است و ماجرای مبتلا شدنش با انگلی عجیب و غریب را به‌تصویر می‌کشد. وی به دلیل حس کنجکاوی و بی‌دقتی‌اش هم شغلش را از دست داده و هم نامزدش از وی جدا می‌شود. وی که به فردی گوشه‌گیر و تنها تبدیل می‌شود کارلتون دریک، رئیس شرکت بزرگ بنیان زندگی (Life Foundation) را مقصر تمام این بدبختی‌ها می‌داند. اتفاقات این فیلم آنقدر سریع به‌وقوع می‌پیوندد که در یک چشم به هم زدن شاهد به‌هم خوردن رابطه ادی و انی هستیم؛ تا می‌خواهیم از یک قسمت فیلم خوشمان بیاید وارد قسمت بعدی می‌شویم و به قول منتقدان تکلیفش با خودش مشخص نیست. نیم ساعت اول فیلم به معرفی شخصیت‌های اصلی فیلم اختصاص پیدا می‌کند و پس از آن فاز اصلی «ونوم» آغاز می‌شود. اول از همه بیاییم نگاهی به شخصیت ونوم بی‌اندازیم. ونوم یک گونه از موجوداتی با ظاهر غیرثابت و مایع مانند است که شرکت بنیان زندگی آنها را سیمبیوت می‌نامد. سیمبیوت‌ها به تنهایی نمی‌توانند از قدرت خود استفاده کنند و شکل یک جاندار مشخص را ندارند. به همین سبب برای زندگی کردن و ارتباط با محیط اطراف خود به بدن یک میزبان احتیاج دارند.

نکته جالب این است که سیمبیوت با هر میزبانی مطابقت ندارد و در صورت عدم همزیستی با بدن میزبان، وی را کشته و در آخر باعث نابودی خود می‌شود. چگونگی ورود ونوم به بدن ادی براک اتفاقی است و این برخلاف چیزی است که در کمیک‌های اسپایدرمن شاهد بودیم. البته سام ریمی در قسمت سوم مجموعه «اسپایدرمن» سونی پیوند خوردن درست ونوم با ادی را به نمایش گذاشت و نباید انتظار زیادی از این فیلم داشته باشیم چراکه شخصیت اسپایدرمنی در آن وجود ندارد. نقش‌آفرینی بازیگران این فیلم تا حدی خوب بود و بازی فوق‌العاده تام هاردی یکی از نکات مثبت این فیلم محسوب می‌شود؛ آن میمیک‌های مخصوص صورت تام هاردی و فیلمنامه خوب اثر باعث شده بود تا این بازیگر به خوبی در نقش ادی براک فرو برود. فیلمبرداری این فیلم خیلی خوب از آب در آمده بود. به عنوان مثال سکانس مربوط به دقایق ابتدایی که ونوم وارد بدن ادی شده بود را می‌توان جزو خوش‌ساخت ترین لحظات فیلم بدانیم. آن لرزش‌های ایجاد شده توسط دوربین، بازی بسیار خوب تام هاردی و چاشنی‌های طنزی که روبن فلیشر به آن اضافه کرد باعث شد تا ترکیبی شگفت‌انگیز پدید آید. روبن فلیشر که در کارنامه کاری خود آثار اکشن موفق زیادی مثل «سرزمین زامبی‌ها» (Zombieland) و «جوخه گانگستر» (Gangster Squad) را به‌ثبت رسانده، از خلاقیت و استعداد خود در صحنه‌های اکشن این فیلم نیز استفاده کرده و می‌توان گفت که لحظات سرگرم‌کننده و نسبتاً هیجان‌انگیزی را برای مخاطب به‌وجود آورد. سکانس تعقیب و گریز ادی براک از آن دست سکانس‌های اکشن راضی‌کننده است و نورپردازی بسیار مناسب و درخور این سکانس است. نقدهای کوبنده زیادی از داستان این فیلم منتشر شده و با اندکی دقت به این نتیجه می‌رسید که «ونوم» حفره‌های داستانی زیادی دارد.

بخشی از این حفره داستانی به خاطر حذفیات بیش از اندازه سونی پیکچرز بوده است. درکل می‌توان گفت سونی به دو دلیل درجه سنی این فیلم را از R (بزرگسال) به PG-13 تغییر داد: ۱- چراکه امید دارد تا روزی فیلمی مشترک از دو شخصیت ونوم و اسپایدرمن بسازد. ۲- سعی داشت تا افراد کم سن و سال‌ تر که اغلب جزو طرفداران ونوم هستند توانایی خرید بلیط و تماشای این فیلم را داشته باشند. این موضوع به فیلمنامه لطمه زیادی وارد کرد و شاید بدون این حذفیات با فیلم موفق‌تر و بهتری مواجه می‌بودیم. در آخر نیز می‌خواهم اشاره‌ای داشته باشم به موسیقی متن این فیلم که در کل کلیشه‌ای بود و چیز متفاوتی نداشت به غیر از موسیقی تیتراژ پایانی فیلم که توسط خواننده معروف رپ، امینم خوانده شد که فوق‌العاده بود. درکل می‌توان گفت ونوم به لطف تام هاردی و صحنه‌های اکشن راضی‌کننده‌اش به فیلمی تبدیل شده که می‌تواند شما را سرگرم کند و عملکرد نسبتاً امیدوارکننده‌ای از خود به نمایش گذاشت. شاید «ونوم» آنطور که باید نظر منتقدان را به خود جلب نکرد و گاهاً با نقدهای کوبنده‌ای نیز مواجه شد اما این موضوع به هیچ وجه روی این فیلم تاثیر نذاشته و ارزشی از آن و درخشش تام هاردی کم نمی‌کند. چاشنی‌های کمدی و بعضاً ترسناک این فیلم در کنار صحنه‌های اکشن می‌تواند این اثر را برای مخاطب دلنشین کند و لحظات سینمایی خوبی را برای تماشاچی رقم بزند. به همین خاطر پیشنهاد می‌شود که حداقل برای یک بار هم که شده این فیلم را تماشا کنید. نظر شما در اینباره چیست؟ آیا پس از دیدن این فیلم با سوالات بی‌پاسخی مواجه شدید؟ نظرات خود را درباره فیلم «ونوم» با ما در میان بگذارید.

نویسنده: مانی شکیبایی