نقد و بررسی فیلم دیدنی یک جای ساکت

با سلام به تمام هواداران وبسایت فیلم تو مووی

اینبار تصمیم گرفتیم تا یک نقد و بررسی درباره فیلم ترسناک و دیدنی «یک جای ساکت» (A Quiet Place) را برای شما آماده کنیم. پس با ما همراه باشید.

فیلم «یک جای ساکت» (A Quiet Place) فیلمی در ژانر ترسناک به کارگردانی جان کرازینسکی و نقش آفرینی وی به همراه همسرش امیلی بلانت است. این فیلم با بودجه ۱۷ میلیون دلاری ساخت شد و توانست فروشی ۳۲۶٫۳ میلیون دلاری در سینماهای آمریکا را ازآن خود کند. استیفن کینگ، نویسنده رمان های ترسناک و موفقی همچون «ایت» (IT) نیز در زمان اکران صبحت های جالبی درباره این فیلم ارائه داد و آن را یک فیلم نوآورانه تعریف کرد. داستان این فیلم در سال ۲۰۲۰ اتفاق می افتد؛ زمانی که موجوداتی فضایی که تنها ۳ عدد از آنها در زمین وجود دارد به این سیاره حمله کرده و جمعیت کثیری از مردم زمین را از بین می برند. این جانوران ترسناک نابینا هستند و از طریق گوش های ظریف و به شدت حساسشان طعمه های خود را پیدا و در کسری از ثانیه آن ها را می بلعند. این شرایط باعث می شود تا خانواده ای در آمریکا تصمیم بگیرند تا برای بقا تلاش کرده و به طعمه های این جانوران تبدیل نشوند. اولین تفاوت فیلم «یک جای ساکت» با دیگر آثار سینمایی در ژانر ترسناک، سکوت است؛ سکوتی اجباری که نویسندگان اصلی آن یعنی اسکات بک و اندرو وودز در مسیر داستانی این فیلم گنجانده اند. این دو نویسنده به درک عمیقی از ترس رسیده و سعی کردند تا به صورتی موشکافانه و بسیار دقیق ترسی منطقی و بنیادی در مخاطب ایجاد کنند.

سکوت موجود در این فیلم آنقدر تاثیرگذار است که فضای ترس را چند برابر کرده است. یکی از چالش های اسکات بک و اندرو وودز نوشتن فیلمنامه ای مناسب برای این فیلم بود. زمانی که دیالوگی نداشتند پس چگونه توانستند داستانی موفق برای چنین فیلمی بسازند؟ این همان خلاقیت متفاوتی است که رنگ و بویی جدید برای مخاطب ایجاد می کند. یکی از موضوعات بسیار خوبی که در «یک جای ساکت» به چشم می خورد اهمیت خانواده بود. جان کرازینسکی که در هنگام ساخت این فیلم صاحب فرزند شده بود، گرمای خانواده را به خوبی به مخاطب منتقل کرد و اثری را ساخت که در کنار ترس و هیجان عجیبش به روابط خانواده می پرداخت. این فیلم از آن دست آثاری نبود که طبیعت را تیره و تار به تصویر بکشد. همه چیز عادی به نظر می رسد و طبیعت آن هوا و زیبایی همیشگی اش را دارد و هیچ تغییری نکرده است. تنها سکوت است که بیشتر به چشم می خورد. این فیلم از صحنه های دراماتیک زیادی نیز برخوردار بود. در ابتدای داستان می بینیم که ایجاد صدایی کوچک توسط کوچک ترین عوض خانواده، باعث مرگش می شود. این غمی است که در دقایق اول داستان شاهد بودیم و کرازینسکی به خوبی از این غم استفاده کرد و کاری کرد تا مخاطب در انتظار ادامه داستان باشد و محو تماشای این فیلم شود.

از آن طرف نیز کرازینسکی برای ترس و هیجان فیلم نیز کم نذاشته و وقت زیادی از فیلم را به این موضوع اختصاص داده است. ناگهان از میان سکوت و نسیم و صدای آبشارها شاهد صدای موجوداتی هستیم که سعی در پیدا کردن صدای شما دارند. موجوداتی ترسناک و متفاوت که تنها خواهان انقراض نسل انسان هستند.  به گفته خود کرازینسکی این فیلم از آثار مهمی همچون «بیگانه» (Alien)، «جایی برای پیرمردها نیست» ( No Country For Old men) و «اتاق‌خواب» (The Bedroom) الهام گرفته شده و این کارگردان در بازنویسی فیلمنامه این فیلم از داستان فیلم های ذکرشده الهام گرفته است. یکی از موضوعاتی که نظر مخاطب و منتقدان را به خود جلب کرد، بازی بسیار خوب امیلی بلانت بود. حتی برخی از مخاطبان دلیل موفقیت این فیلم را ایفای نقش خوب امیلی بلانت می دانند. این بازیگر نقش یک مادر منظم، مهربان، شوخ طبع و وفادار را خیلی خوب بازی کرد و سعی کرد تا ترسش در فیلم را به بهترین نحو به مخاطب منتقل کند.

از طرفی دیگر، این فیلم نقاط ضعفی نیز داشت. مشکل اصلی این فیلم که بسیاری از منتقدان نیز به آن اشاره کرده اند کمبود زمان این فیلم بود. این فیلم زمان کافی برای به تصویر کشیدن تمام جزئیات را نداشت. غم از دست دادن فرزند کوچک خانواده تنها در دو صحنه به صورت کامل و در صحنه هایی کوچک و گذرا به نمایش گذاشته شده بود که به نظرم باید توجه بیشتری به آن می شد. از طرفی با وجود اینکه خانواده یکی از عناصر اصلی این فیلم را تشکیل داده بودند اما نگاه دقیق تر به روابط خانواده می توانست بر جذابیت فیلم اضافه کند. برای مثال روابط بین پدر و پسر خانواده تنها در کنار آبشار دیده می شد که آن هم پس از چند دقیقه به پایان رسید و ما دیگر شاهد این موضوع نبودیم. به طور کل می توان گفت که فیلم «یک جای ساکت» اثری است که مفاهیم ساده را مورد توجه قرار داده و اهمیت امینت کودکان را در این دنیای بزرگ و پر از مشکل مورد هدف قرار داده است. اینکه با خوشی هایی کوچک می توان مشکلات را فراموش کرد و اینکه والدین چگونه به بچه های خود توجه می کنند و نگران سلامتی آن ها هستند.

«یک جای ساکت» فیلمی فراتر از تصورات ما از ژانر ترسناک هست. برخی مواقع که نظرات مختلف را در وبسایت های متفاوت می خوانم میبینم که بسیاری از افراد نقدهایی درباره این فیلم کردند که شایسته آن نیست. شاید این فیلم آنطور که شاید ترسناک نباشد و نتواند برخی مخاطبان را راضی نگه دارد اما به تفسیر مفاهیم ساده ولی مهم پرداخته و توانسته آن را با ژانر ترسناکی تطبیق دهد و به اثری تبدیل شود که با تمام فیلم های هم ژانرش متفاوت باشد و نوع جدیدی از ترس را به مخاطب منتقل کند. این را هم اشاره کنیم که این فیلم توانسته نمره ۷٫۹ را در وبسایت IMdb از آن خود کند و از منتقدان وبسایت راتن تومیتوز نیز امتیاز ۹۵ درصد را دریافت کند. طبق گفته های یونیورسال پیکچرز دنباله این فیلم ساخته خواهد شد. در آخر نیز با توجه به نقد نوشته شده و نظرات بسیاری از منتقدان مشهور و حتی مخاطبان این فیلم پیشنهاد می‌کنیم که حداقل برای یک بار این فیلم زیبا را تماشا و از آن لذت ببرید. نظرات و پیشنهادات خود را با ما در میان بذارید.

نویسنده: مانی شکیبایی